İğne Oyası Dantel

Dantel Türk el sanatlarının  önemli kollarından biridir. M.Ö. 2500’lü yıllardan  beri uygulanmaktadır. En eski dantel örneklerine Mısır’da rastlanmıştır. Bazı araştırmacılar Türkiye'ye 16. yüzyıldan sonra Venedik'ten ve öteki Avrupa ülkelerinden ilk dantel örneklerinin geldiğini ileri sürerken; bazıları da doğu ülkelerinde ve özellikle Anadolu'da çok gelişen oya türünden el sanatı ürünlerinin Venedikliler'ce Avrupa'ya götürüldüğünü ve buradan "dantel" adıyla, biraz daha değişmiş olarak Türkiye'ye geldiğini belirtir. Dantel kullanımı evlerimize, eşyalarımıza ve elbiselerimize hoş bir alım ve farklı bir estetik inceliği katar.

12 ve 13. yüzyıllarda Hıristiyan kilisesindeki kıdemli görevliler için dantelli elbiseler hazırlanırdı. 16. yüzyılda halk arasında yaygınlaşmaya başladı. 17. yüzyılda statü simgesi haline gelen dantelli elbiseleri yalnızca yüksek sınıfa mensup bireylerin giymesine izin verilirdi. Alt sınıftan biri dantelli elbise giyerse o kişiye ceza verilirdi. Sonraki dönemlerde kişi elbiselerinde statüsüne göre dantel boyu kullanmaya başladı. Sınır kapılarına yerleştirilen nöbetçiler, halkı kontrol ederek elbiselerinde kullandıkları dantel boylarını incelerlermiş. Eğer alt tabakadaki kişi uzun dantelli elbise giymişse dantelleri kısaltılırmış. Dantel hayatlarında öyle bir yer edinmiş ki tabutların içine merhumların etrafına sarılırmış. Fransız Devrimi’nden sonra birçok dantel üreticisi, aristokratlarla olan ilişkileri yüzünden Giyotine gönderildi.